ข้อมูลเบื้องต้น
ผมจะเล่าเรื่องราวของผมให้ฟังครับ เป็รเรื่องราวของชีวิตผม ในช่วงมัธยมต้น ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับตัวผมจะเป็นยังไง ไปฟังกันดีกว่าครับ
ผมชื่อเอ็มครับ ผมเป็นนักเรียนใหม่ในโรงเรียนแห่งหนึ่ง เข้าศึกษาใหม่ในระดับชั้น ม.1 เป็นวันเเรกที่เปิดเรียน ผมไม่รู้ว่าจะเข้ากับเพื่อนคนอื่นๆได้ไหม แต่เกินคาดครับพอผมเข้าไปทักเพื่อน สองคนที่ผมอยากคุยด้วย เค้าสองคนตลกมากครับผมถูกใจสองคนนี้ พวกเราเลยได้เป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันครับ ตอนนี้มีเพื่อนเพิ่มขึ้นมา5-6คนแล้วครับ ผมไม่ห่วงเเล้วว่า ผมจะไม่มีเพื่อน เรียนวันเเรกผ่านไป วันที่สอง ผมไม่เคยเจอมาก่อนเลยครับ ผู้หญิงที่ร่าเริงแจ่มใส น่ารัก เธอเหมือนกับนางฟ้าเลยครับ
ผมตกหลุ่มรักเธอในตอนนั้นทันทีครับ555 นี้คือรักเเรกภพที่เค้าพูดกันหรือเปล่านะ555 ผมเข้าไปจีบเค้าครับ ในวันแรก เราคุยกันธรรมดา เรายังไม่สนิท ไม่คุ้นเคยกัน เลยไม่ได้พูดอะไรมาก ผมทักf******k ไปหาเค้าทุกวันๆ เราคุยกันไปได้ไม่นาน เเฟนเก่าเธอ ได้ทักมาถามผมว่า เป็นอะไรกันกับของเก่าตู ผมก็บอกว่าผมจีบเค้าอยู่ แฟนเก่าเค้าไม่พอใจ ไม่ให้ผมจีบ เค้าจะกลับมาหากัน ผมหลีกทางให้ครับ ผมจะไม่ไปขัดขวางเค้า ผมชอบผู้หญิงคนนั่นมากครับ ผมให้เค้าหมดใจ ผมไม่เหลืออะไรเลย ผมใจพังแล้ว ผมคิดว่าจะไม่ทำอีกเป็นครั้งที่สอง ผมพักใจครับ ออกไปสนุกกับเพื่อนๆ ในโรงเรียนผมเริ่มมีคนรู้จักมากขึ้น เริ่มมีการหยิ่ง ผมปฏิเสธผู้หญิงทุกคนที่เข้ามา ผมไม่อยากเจ็บอีกแล้ว ผมผ่านความเจ็บปวดมามากพอแล้ว ได้แต่นั่งเบื่อตัวเองอยู่ทุกวัน เบื่อวันหยุด ผมอยากที่จะไปโรงเรียนทุกวัน อยู่กับเพื่อน เฮฮาสนุกสนานกันดีกว่า จนผ่านมาได้ไม่นานครับ ผมได้เจอกับผู้หญิงคนนึ่งเค้าเป็นพี่รหัสผมครับ เค้าน่ารักมาก ดูเป็นคนตลก สดใสอยู่ตลอดเวลา ผมเข้าไปทักทายพี่เข้าครับ เราคุยกันมาเรื่อยๆ ผมรู้ว่าพี่เค้ามีแหนอยู่แล้ว แต่ผมดันมีใจให้พี่เค้าครับ ผมบอกพี่เค้าว่าผมชอบพี่เค้า ผมบอกไปผมคิดว่ามันจะดีกว่าที่ผมเก็บไว้คนเดียว พี่เค้าบอกว่าขอเวลาคิดก่อน เราคุยกันทุกวันครับ เหมือนเราเป็นเเฟนกันเลย ผมคิดไปคิดมา แฟนพี่เค้าไม่ว่าอะไรผมหรอว่ะ เค้าจะไม่หึงแฟนตัวเองหน่อยหรอ ผมเลยถามพี่คนที่ผมชอบ พี่ต้องเลือใครซักคน พี่เค้าขอเวลา ผมรอ รอ และรอ จนถึงเมื่อไม่นานมานี้ครับ พี่เค้าได้บอกผมว่า พี่เค้าเลือกเเฟนเค้า ผมเกือบร้องไห้ครับ แต่ผมกลั้นน้ำตาเอาไว้ ผมสั่นไปทั้งตัว แต่ผมรู้คำตอบตั้งแต่เเรกอยู่แล้ว ผมไม่ควรไปชอบคนที่มีเจ้าของ ครั้งนี้ผมก็เจ็บเหมือนกัน แต่ผมทำใจได้ ผมคิดว่า ดีเเบ้วที่พี่เค้าไม่เลือกผม ให้เค้าอยู่กับคนที่รักเค้าจริง และดูแลเค้าได้ ดีกว่าที่จะมาอยู่กับผม ผมนั่งคิดถบทวนกลายอย่าง ผมไม่ควรทำแบบนี้ ไม่ควรให้ความหวังกับสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ เราทำเราต้องคิดดีๆ การรักคนมีเจ้าของมันเป็น สิ่งทึ่ผิดแต่เเรกอยู่แล้ว ผมจะนำเอาบทเรียนจากชีวิตจริงของผม ไปใข้ในวันข้างหน้า ผมชอบเรียนรู้สิ่งต่างๆด้วยตัวเอง ผมได้ลองในสิ่งที่อยากลอง สุดท้ายเราไม่ใช่คู่กัน เราไม่สามารถรักกันได้ เราเป็นพี่น้องกันเหมือนเดิม ในวันที่ผมจะรักใครอีกซักคน ผมจะรอ รอคนที่จะเข้ามารักษาหัวใจของผม ที่มันพังมานาน ผมรอคนคนนั่นอยูเสมอ จะรอนะ จบ
ความคิดเห็น